GUY FORSYTH (US)
Calico Girl

01. Where'd You Get the Music?
02. Tattletale
03. If I Was Sick
04. Children of Jack
05. Hometown Boy
06. New Monkey King
07. Calico Girl
08. Can You Live Without
09. Don't You Mind People Grinnin' in Your Face
10. Leave Me Alone
11. Faith
12. True Friends
13. Heart of Sawdust

Tom Waits, Warren Zevon, Steve Earle, Jackson Browne, zijn enkele namen die in me opkomen, als ik de nieuwe CD van Guy Forsyth beluister. Hij wordt een doorgewinterde singer/songwriter die ook nog zijn eigen of andermans werk terdege kan performen, zoals de eerder genoemden.

Het wordt van langsom moeilijker en moeilijker om Guy Forsyth nog voor één gaatje te vangen. Hoewel zijn songs nog steeds ferm geworteld zijn in blues en country, duwt Guy zijn ‘boundaries’ steeds verder voor zich uit. Hij laat verontruste muziekcatalogeurs langs de zijlijn staan, en doet geen enkele moeite om hen tegemoet te komen. Dat blues niet per sé clicématig op blues moet gelijken bewijst hij met zijn interpretatie van “Don’t You Mind People Grinnin’ In Your Face”. Deze enige cover die dit album rijk is, is gelijk een eerbetoon aan Son House, als wil hij bij deze gezegd hebben dat diens nummer ook vandaag nog zeer eigentijds klinkt.

Het openingsnummer “Where’d You Get The Music” is een sneer in de richting van de illegal music downloaders. Maar ook de platenindustrie moet het ontgelden. Zij krijgen de schuld van de huidige gang van zaken. Cynisch besluit Forsyth dat terwijl hij met de platenbonzen een exclusiviteitscontract afsluit, iedereen reeds zijn muziek beluistert op hun ipod. Tegen dat de CD uiteindelijk in ‘Pa and Ma’s Music Store’ belandt, lijkt het een heruitgave op die ouwe geluidsdrager die de CD-schijf nu reeds is. Is hij een man van deze tijd of niet ?

Nochtans is Guy wars van teveel technische en technologische snufjes in de studio. Om zijn muziek te creëren maakt hij hoofdzakelijk gebruik van ‘ouderwetse’ instrumenten als National steelguitar, ukelele, coral sitar guitar, saw, sousaphone (soort tuba). Pure analoge geluidsvorming, geen digitale samplings.

De conjunto-song “Tattletale” brengt ons naar de Mexican border. Bandidos en bordellos in een decor van Quentin Tarantino. Mooi mariachi-trompetje en bijna-valse baritone guitar dragen bij aan de filmische kwaliteiten van de song.
En zo is elk nummer op deze CD een pareltje van songschrijverij. Verhaaltjes op zich.
In “Hometown Boy” wordt veel aandacht geschonken aan detail. Gedempte triangel, een National zoals hij behoort te klinken, handgeklap links en terug weg, drie doo-wop lijntjes, blaffende honden in een steeg.
In “New Monkey King” bereikt Guy de status van Tom Waits. Zowel op gebied van lyrics als song-opbouw. En “Calico Girl” begint als “Once Upon a Time in the West”. Weer die visionele kracht die door de song waart.

Het nieuwe album van Guy Forsyth is bijzonder geslaagd en ik raad iedereen aan hem aan te schaffen. File under : hebben of er niet meer bijhoren.

Het album komt uit, zoals de vorige drie, op zijn eigen label Small & Nimble Records.

Band Members :
Guy Forsyth - Guitar/Harp/Saw
Will Landin – Upright Bass/Electric Bass/Tuba
Rob Hooper - Drums/Cajon

witteMVS